Skip to content

Categorische archieven: Proza

Waar ik het allemaal voor doe

Soms vragen ze mij: ‘Kasper, waar doe je het nou allemaal voor? Waaraan denk je, waarheen richt je je blik, wat houdt je op de been als je de verschrikkingen van het leven trotseert?’ Ik antwoord: liefde, kunst, intellectuele eerlijkheid en zo voort. ‘Maar Kasper,’ zeggen ze, want zo makkelijk laten ze me niet wegkomen, […]

De duivel

De duivel had een keer niks te doen en zocht iemand om te pesten. Hij zag een buschauffeur die heel hard wegreed waardoor een oude vrouw, die nog niet naar haar zitplaats was geschuifeld, bijna viel. Daarna zag hij een studente die haar grofvuil zó op straat gooide, gewoon omdat ze geen zin had de […]

Amsterdam

Wie heeft er wel eens – net als ik – door Amsterdam gelopen en gedacht: als dit nou dé stad is, de stad die alles heeft, waarom hangt hier dan verdomme nergens een klok? Gewoon een klok, op straat, aan een tramhalte of aan de buitenkant van een gebouw, een klok, zodat je kunt zien […]

Als mens

Het leven is een slepend onderzoek, een eindeloze analyse. Een tot in de teennagels toegewijd mens mag blij zijn als hij op de helft is voor hij sterft. Niettemin bestaan er wezens die genoegen nemen met lunchpauzes, weekends en vakanties ‘als mens’ om de klus te klaren. Gelukkig zijn de meesten vlot van begrip. Ze […]

Het gaat allemaal voorbij

De mensen die ouder zijn dan jij zullen jou altijd blijven teisteren met hun vreedzame acceptatie van het onrecht waar jij nog mee worstelt. Vooral ooms en tantes hebben er een dik, rimpelig handje van. Hen zie je nooit worstelen, dat doen ze als jij er niet bent. Wat wel pijnlijk duidelijk wordt, is dat […]

Making of

I Ik schreef het in een balorige bui, na een mislukte date. Moe en chagrijnig was ik en meer dan een beetje beschonken. Zonder er echt bij na te denken opende ik mijn tekstverwerker en begon in het wilde weg mijn toetsenbord te ranselen. Het was puur afreageren wat ik deed, alles even de vrije […]