Skip to content

Documenten

Twee vragen over Irak. Eén ervan zou ik graag beantwoord zien.

1. Als overvloedige burgerslachtoffers, martelpraktijken en verkrachtingen geen vanzelfsprekend onderdeel zijn van moderne oorlogvoering, als, kortom, een oorlog zonder dagelijkse schending van mensenrechten mogelijk is, zoals voorstanders van militaire interventie vaak beweren, waarom zijn dan de oorlogsmisdadigers aan onze zijde, van wie de namen bekend zijn, niet voor de rechter gebracht?

2. Als deze vergrijpen daarentegen wel bij oorlog horen, als het naïef is om te denken dat ook in een oorlogssituatie de wet gehandhaafd kan worden, als de enige twee manieren om aan de verschrikkingen een einde te maken de – nog ergere – capitulatie  en de – toekomstige – overwinning zijn, waarom zijn dan de documenten, die van deze treurige onvermijdelijkheden op de weg naar wereldvrede verslag doen, zo geheim dat degene die ze openbaart wel voor de rechter moet verschijnen?

Eén commentaar