Skip to content

Literatuur

Het is een wijdverbreid geloof dat toneelstukken niet echt tot de literatuur behoren, behalve misschien die van grootheden als Shakespeare en Brecht. Toneelschrijvers zijn nauwelijks te vinden in de boekhandel en áls ze vertegenwoordigd zijn, dan in elk geval niet in de sectie Literatuur maar eerder in één of ander klein kastje met een legergroen gestanst stickertje THEATER.

Een prozaïst hoeft beduidend minder beroemd te zijn om in de literatuurkast te komen. Weinig mensen zullen zo wreed zijn om te zeggen: ‘Gerard Reve, literatuur? Welnee. Franz Kafka, ja, maar Reve echt niet.’ Als dezelfde uitspraak over respectievelijk Harold Pinter en William Shakespeare zou gaan, of over Dea Loher en Bertolt Brecht, wordt hij ineens veel gewoner.

Over literatuur wil ik alleen nog dit zeggen, dat de term dan weer als ultrastreng keurmerk gehanteerd wordt, bijvoorbeeld waar het toneelstukken betreft of in discussies over het wel of niet literatuur-zijn van Harry Potter, dan weer als iets veel lossers, eigenlijk meer een keuze dan een prestatie, meer een genre dan een kwaliteitsaanduiding. In het laatste geval lijkt ‘literair’ zoiets te betekenen als ‘filosofisch’ of ‘diepzinnig’ (gok ik, maar suggesties zijn welkom), terwijl de algemene keurmerkfunctie is overgenomen door een ander woord: bestseller.

Eén commentaar