Nu kreeg Jozef trek. Zo gaat dat in het leven, de ene behoefte volgt direct de andere op. Vaker nog overlappen wensen elkaar. Maar heel af en toe komt het voor dat één behoefte is bevredigd en de volgende nog een paar tellen op zich laat wachten. Sjongejonge, dat is genieten.
Jozef keek eerst of de boom waaronder hij lag misschien vrucht droeg. Dat was niet zo. Toen stond hij op en liep een rondje, heel laks, om te kijken of er misschien ergens een verloren boterham lag van een picknick. Ondertussen was er een kraai neergestreken in het gras, een meter of tien bij hem vandaan. De kraai hupte een eindje en vloog weer weg. Even later kwam er weer een kraai, maar het is niet te zeggen of het dezelfde was en Jozef had nog steeds niets te eten.
