Zelfs de meest intelligente, welwillende, voorzichtige persoon kan niet voorkomen dat anderen, in zijn afwezigheid, domme dingen over hem zeggen. Zijn reputatie is als een overhemd dat aan de voorkant stralend wit is met gouden knopen en een ivoren vulpen in het borstzakje, terwijl de achterkant dagelijks beklad wordt met de onzinnigste roddelpraat, vol taalfouten en in een afschuwelijk handschrift. Zelf kan hij gelukkig zijn achterkant niet zien, anders zou hij nachtenlang wakkerliggen om een manier te bedenken waarop hij dit vuil van zijn rug zou kunnen wassen, allemaal voor niets. De inkt van het onbenul is watervast. Nog erger wordt het als hij dood is: dan mogen ook zijn voorkant volgekliederd, zijn knopen gejat en zijn vulpen in iemands kont gestoken worden.
Eén commentaar