Twee dansers komen op – een man en een vrouw, maar wie weet tegenwoordig het verschil nog? Ze voelen de ruimte, nemen de ruimte in zich op en vormen zich naar de fysieke ruimte van het toneel. Dan begint het! Fysiek danstheater! Hier volgt een globale beschrijving van wat het publiek zou kúnnen gaan zien; de details moeten de makers op de vloer maar uitzoeken.
Twee afgetrainde lichamen zoeken steeds verwoed naar balans met de ruimte, verkennen daarbij hun eigen en elkaars fysieke mogelijkheden en beperkingen, alsook seksualiteit. Ze komen er langzaam maar zeker achter dat de beperkingen van beduidend grotere invloed zijn dan de mogelijkheden. Na een door de dansers zelf aan te voelen periode van afzonderlijke ruimte-lichaamverkenningen zoekt de man voorzichtig toenadering tot de vrouw of andersom, zoals dat in de dans vroeg of laat altijd gebeurt. De benaderde partij reageert eerst met een soort aftastende welwillendheid, die heel lijfelijk vorm moet krijgen, maar wijst de benaderende partij dan met een enorme dynamiek en felheid af. Zo vallen ze om beurten, bezeren zich, maar krabbelen dapper weer overeind.
Het ziet er dan even niet heel elegant uit, maar dat is okee, want het gaat toch meer om het proces en het onderzoek dan om het ‘mooie plaatje’, want ‘mooie plaatjes’ hebben we nu wel genoeg gezien. We willen de harde waarheid op tafel hebben, al bestaat DE waarheid natuurlijk niet. [Lang filosofisch verhaal, moet ik nog even van internet halen.] Het zijn in ieder geval spannende tijden voor het danstheater. Werkelijk álles staat ter discussie op het moment. Wat is zwaartekracht eigenlijk? Is het misschien een mythe? Dat gaan we op de vloer uitzoeken met een nieuwe generatie makende dansers, of dansende makers, allround performers die in ieder vakgebied wel eens een klok hebben horen luiden.
De dansers worden uit hun concentratie gebracht door een reeks toevallige voorbijgangers. Dat kunnen iedere keer andere mensen zijn – vooruitstrevende regisseurs zouden zelfs het publiek hiervoor in mogen zetten – maar het is essentieel dat deze voorbijgangers tegelijkertijd sterk opvallen èn heel erg oninteressant zijn, zoals een clown op een gele driewieler. (…)
2 commentaren