Vaak reageren mensen niet op wat iemand zegt, maar op wat zij denken dat hij ermee wil suggereren. Als verweer komen ze dan weer met een verklaring voor wat de ander zojuist noemde — alsof hij dat niet wist — , dan weer met de onmogelijkheid van een ‘oplossing’ ervoor — alsof hij er één voorstelt. Men komt in een discussie terecht, zonder dat er een meningsverschil is.
‘De prijzen gaan weer omhoog.’
‘Ja, maar da’s vraag en aanbod. Daar doe je weinig aan. Of je moet communisme willen.’
‘Een auto heeft wielen.’
‘Okee, maar hoe wil jij zonder wielen naar je werk rijden dan?’
‘Mijn vrouw wil van me scheiden.’
‘Dat kun je niet tegenhouden. Echt niet.’
Zonde van de tijd, als je erover nadenkt. Maar ik ben bang dat ik het soms ook doe.
Eén commentaar