Kasper C. Jansen

Ieder liedje is als een mensenleven. Het ritme is het deel van het leven dat zich steeds herhaalt: hartslag, ademhaling, dagen, jaren, terwijl de melodie staat voor de steeds variërende indrukken die met de herhaling gepaard gaan — en die zich na verloop van tijd ook beginnen te herhalen. Op deze gedachte voortbordurend, lijkt het me heel aannemelijk dat een mens de muziek opzoekt die het samenspel van herhaling en variatie in zijn eigen leven het dichtst benadert. Het zou een goede verklaring kunnen zijn voor de composities die je soms uit voorbij rijdende auto’s hoort komen: de Tyrannosaurus Rex, touwtjespringend op een kinderliedje. ‘IN, SPIN, de BOCHT gaat IN, UIT, SPUIT, de BOCHT gaat UIT!’ Kijk eens goed naar de bestuurder. Lijkt hij niet op een vadsige kleuter die een testosteronkuur heeft gehad? Dat bedoel ik. Okee, kijk nu maar weer de andere kant op.