Ik moest even zoeken naar één van mijn sloffen. Ik had ze de vorige avond anders uitgetrapt dan anders. Ik was ook in een andere stemming dan anders, droeviger. Hee kijk, de vader van Patrick. Rood windjack, kort grijzend haar, bakkebaarden, gezicht als een zeem, beetje pokdalig. Gisteren in de bus zag ik hem. Samen […]
Gearchiveerd onder Proza
|
|
zaterdag 20 november 2010
A: Wie zijn die mensen? B: Beroemde Nederlandse podiumkunstenaars. A: Waarom zijn ze beroemd? Ze staan alleen maar half ingeleefd te schreeuwen tegen een zwarte achtergrond. B: Okee, dit is lelijk, maar daar moet je ze niet op afrekenen. Ze schreeuwen nu om geld. A: Geld waarvoor? B: Geld om verder te gaan met het […]
Men heeft het, achteraf beschouwd, van begin af aan vreemd gevonden. Telkens als PVV-kamerlid Barry Madlener zich opstelde bij de interruptiemicrofoon, stond Geert Wilders direct achter hem met een hand op Madleners rug. Een kamerlid van de PvdA denkt zelfs toen al gezien te hebben dat Geert zijn hand ónder het jasje van de spreker […]
donderdag 18 november 2010
Het leven is een langzame, pijnlijke dood.
woensdag 17 november 2010
Dit is een tijd waarin iedereen zijn eigen fratsen op moet leggen aan zijn omgeving om niet het mikpunt te worden van andermans fratsen. Het is zaak je fratsen te onderbouwen met in de loop der jaren bijeengesprokkelde argumenten. Op de lange duur kan zulks een even ondoordringbaar als kleurrijk pantser opleveren van verzamelde argumenten […]
Gearchiveerd onder Proza
|
|
Een zwarte weduwe op een wit balkon Paarse delta’s op de benen Een zwarte weduwe op een wit balkon De fik in de penselen Tijd ruimt alles op Uit: Zwarte weduwe, Alex van Warmerdam (Hauser Orkater).